YİĞİT'im sen doğdun ama ameliyathanede işim hala bitmedi.Hemşireler seni bana gösterdikten sonra alıp götürdüler yanımdan.Onca zaman bekledikten sonra seni birkaç saniye görmek yetmemişti işte.Doktor amcanın işi bitse de sana doya doya baksam,seni doya doya öpüp koklasam diye sabırsızlanıyordum. Hemşire seni hemen babana götürmüş göstermek için.Herkes pek mutlu seni gördüğüne.Birazdan da beni çıkardılar o soğuk yerden. Odaya girer girmez babanı gördüm,kendinden geçmişti ağlamaktan.Onu ilk defa ağlarken görüyordum,mutluluk gözyaşlarıydı onunkiler.Ve hala tarif edemez o an yaşadığı mutluluğu baban...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder