28 Eylül 2007 Cuma

OHH BEEE!!!


Sonunda yıkandım yaaa..Ne güzel bişiimiş su denen şey.Bayıldım yaawwf...

Bornoz da çok yakışıyo kahretsin!!!! :)


Ohhhh beee!Yıkadı annem beni.Tertemiz oldum yawwwf...



HIZLA BÜYÜYORSUN...


Hızla büyüyorsun bebeğim ve biz şaşırıp kalıyoruz...Her geçen gün yen bişeyler öğreniyorsun ve biz en ufak birşeyden bile mutlu oluyoruz sayende.Göbeğinin 21.günde düşüşü,ilk banyon,ilkgülümsemen,ilk aguların,kahkahaların ve daha birsürü şey...Her ay doktora götürüyoruz seni düzenli kontrolün ve aşıların için.Doktor amca seni tepeden tırnağa kontrol ediyor,aşını yapıyor.ilk kontrolün 23 gün sonra yapıldı,boyun 23 günde 55 cm.olmuştu ve 4.210 kiloydun.Doktorun birazcık hızlı büyüdüğünü söyledi ve sana diyet verdi."Artık rejimdesin ve 3 saatte bir emeceksin Yiğit Bey..." :) 1.ayında yani 7 gün sonra aşı için doktoruna gittiğimizde 4.630 kiloydun ve boyun 56 cm.di.Maşallah oğluma...1.ayında hepatiB aşısının 2.dozu yapıldı.2.ayında 5.170 kiloydun ve 61 cm.din.Diyet pek yaramadı sana sanırım.Ama boyun 5 cm. uzamıştı.Artık sana diyet falan yok kuzucum...bu ay pentaxim 5li karm aşı ve aynı gün verem aşısı yapıldı.canım yanmıştır ama sen hiç ağlamadın.3.ayında 6.230 kilo ve 65 cm.idin.Ohh bee diyette neymiş,büyüdün işte:)Bu ayda ishal virüsüne karşı rotarix aşısını yaptı yeni doktorun.Yakında 4.ay kontrolün var bakalım ne kadar büyümüş benim oğlum...

16 Eylül 2007 Pazar

MAŞALLAH KUZUMA...


Doğduğunda 3.550 kg ve 52 cm.idin.Hemşireler senin bir dev adam olacağını ve 45 numara ayakkabı giyeceğini söyleyip durdular.( Maşallah kuzuma...) Çok güzel bir bebektin,elin ayağın düzgündü ve sağlıklıyıdın çok şükür.Bir gece hastanede kaldık ve ertesi gün evimize geldik.Ve SEN li bir hayat başladı işte...sürekli emmek istiyordun ve emdin de.Çünkü emmediğin zaman ağlıyordun.15günlükken mevlütünü yaptık,damatlık giydirdik sana.Çok yakışıklı oldun oğluuum.21. gününde göbeğin düştü.25 gün sonra seni doktora kontrole götürdük.Doktor seni sedyeye yatırdı kontrol etmek için.Ama sen her zaman ki gibi inliyordun.Doktor amca hemen anladı senin sürekli emmidiğini inlemelerinden :) bundan sonra 3 saatte bir emilecek dedi,gönderdi bizi.İnlemelerinin,ağlamalarının sebebi sürekli emmenmiş.Nerden bilebilirdim?Obur kuzum benim...25.gününde 4.210kg ve 55 cm olmuştun bile.Maşallah fıstığım...

İYİ Kİ DOĞDUN KUZUUUM


YİĞİT'im sen doğdun ama ameliyathanede işim hala bitmedi.Hemşireler seni bana gösterdikten sonra alıp götürdüler yanımdan.Onca zaman bekledikten sonra seni birkaç saniye görmek yetmemişti işte.Doktor amcanın işi bitse de sana doya doya baksam,seni doya doya öpüp koklasam diye sabırsızlanıyordum. Hemşire seni hemen babana götürmüş göstermek için.Herkes pek mutlu seni gördüğüne.Birazdan da beni çıkardılar o soğuk yerden. Odaya girer girmez babanı gördüm,kendinden geçmişti ağlamaktan.Onu ilk defa ağlarken görüyordum,mutluluk gözyaşlarıydı onunkiler.Ve hala tarif edemez o an yaşadığı mutluluğu baban...

HOŞGELDİN BEBEĞİM...



05/06/07 sabahı saat 7 de yola çıktık ben,sen,baban,anneannen,babaannen ve Zeynep yengemiz.Saat 8 de Özel Çınarlı Doğum Hastanesindeydik.Hepimiz heyecan içinde seni bekliyorduk.Hemşireler beni odama çıkardı ve doğuma girmek için hazırlamaya başladı.İçimdeki heyecan ve korku gittikçe artıyordu,ama malesef ağlayamıyordum.Baban gözümün içine bakıyordu çünkü :) Az sonra hemşiremiz beni almaya geldi odaya.Baban ameliyathanenin kapısına kadar geldi benimle,vedalaştık.. Saat 9 du ameliyathaneye girdiğimde.Ve doğum hazırlıkları başladı.Doktorumuzun adı Güngör TUNCA idi.Doğum ekibindeki çalışanlar gerçekten çok iyiydi ve beni inanılmaz rahatlattı. İşte o an....Karnımda değil kollarımdasın artık.Seni kucağıma aldığımda ise saat 09:15...

HOŞGELDİN BEBEĞİM...

15 Eylül 2007 Cumartesi

YİĞİT' İMİZ GELİYOR :)))

Dokuz ay süren heyecanlı ve bir o kadarda zor bekleyişten sonra seninle buluşacağımız gün geldi.Buluşacağımız gün diyorum çünkü;doktor amca seni bize vermek için bir gün seçmemizi istedi senin normal yollarla doğmamak için direnmenden dolayı. Biz de babanla düşünüp 05/06/07 tarihini seçtik geleceğin günün senin kadar özel olması için.Bir hafta boyunca hiç uyumadım heyecandan...Sanırım biraz da korkudan :))Hatta bütün gece ğladım,babanı da uyutmadım.Doktorum saat 8 de hastanede olmamı söyledi.Uykusuz geçen bir gecenin ardından erkenden hazırlandık.Uykusuzluğumuzun bir sebebi de sendin.Yarın kucağımızda olacaktın v e hala bir adın yoktu.Dokuz ay boyunca bulamadığımız ismi o gün bulacaktık :) Ben YİĞİT olsun istiyordum,baban ise GÖKAY.İsim tartışmamız tatlı tatlı devam ederken ben hala ağlıyordum.Artık babanın canına tak edince "Ne olur sus,ne istersen yapacağım." diye yalvarmaya başladı adamcağız.Ben de bunu fırsat bilip "Oğlumuzun adı YİĞİT olsun " dedim.Ne yapsın;sırf ben susayım diye kabul etti garibim :) Veee adın Yiğit olduuu...

MİNİCİĞİM....




Nasıl geçecek bu dokuz ay derken görüştüğümüz randevular birbirini kovalıyor ve her ay gittiğimiz kontroller senin gelişiminle daha bir anlam kazanıyor.Her gittiğimizde yeni birşey keşfediyoruz sende.Minicik bir mercimek tanesiyken gözlerin oluşuyor,burnun,ağzın,minicik ellerin....Küçücük bir insan yavrususun işte ve her geçen gün babana benziyorsun karnımda.(en azından doğuncaya kadar :)))

Dokuz aylık bir yolculuğun sonuna yaklaşırken hazırlıklarımız hızlanıyor sana iyi bir hayat sunmak için.Odanı baban kendi elleriyle yaptı,günlerce uğraştı en iyisi olsun diye.Ve artık kendine ait bir odan var :))

SENİNLE DOKUZ AY...


Varlığını öğrendikten sonraki yedi ay çok da kolay geçmedi aslında.Her ay seni o ekrandan göreceğimiz aylık kontrollerimi sabırsızlıkla bekledik..Göbeğim her geçengün büyüyordu seninle birlikte.Ve geleceğin günü sabırsızlıkla bekliyorduk.

CANSIN....


Bebeğim....Oluştuğunu öğrendiğimde henüz 8 haftalıktın karnımda.O çift çizgiyi gördüğümde korku,heyecan,sevinç,hüzün.....ve daha bir çok duyguyu aynı anda yaşadım.Beklemiyorduk ama sen geldin...(iyi ki de geldin).Öğrendiğimde baban uyuyordu.Onu uyandırmak için sabırsızlansam da bir yanım da korkuyordu vereceği tepkiden.Babanı uyandırıp söylediğimde onun ilk söylediği şey; " Ben sana dememişmiydim,ben anlamıştım zaten" oldu.Gerçekten de anlamıştı.Son derece sakin bir tavırla karşıladı seni;ama o an hissettiklerini kesinlikle belli etmedi...
Birkaç gün sonra varolduğunu doktor amcadan da duymak için kontrole gittik.EVET!!!! Oradaydın,miniciktin,mercimek tanesi kadardın ama kalbin atıyordu işte.CANDIN....
İYİ Kİ GELDİN BEBEĞİM.....