Nasıl geçecek bu dokuz ay derken görüştüğümüz randevular birbirini kovalıyor ve her ay gittiğimiz kontroller senin gelişiminle daha bir anlam kazanıyor.Her gittiğimizde yeni birşey keşfediyoruz sende.Minicik bir mercimek tanesiyken gözlerin oluşuyor,burnun,ağzın,minicik ellerin....Küçücük bir insan yavrususun işte ve her geçen gün babana benziyorsun karnımda.(en azından doğuncaya kadar :)))
Dokuz aylık bir yolculuğun sonuna yaklaşırken hazırlıklarımız hızlanıyor sana iyi bir hayat sunmak için.Odanı baban kendi elleriyle yaptı,günlerce uğraştı en iyisi olsun diye.Ve artık kendine ait bir odan var :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder