ŞİMDİ TAM ERKEK OLDU:)

İki gün önce annemi aradığımda Yiğit'in dedesiyle birlikte saçlarını kestirmeye gittiklerini söyledi.Ben oğluma çok güveniyordum,kesin ağlayacaktı,saçlarını kestirtmeyecekti ve apar topar eve döneceklerdi.Ama yanılmıştım.Az sonra annem aradı: "Yiğit tam erkek oldu annesi" :) Koltukta hiç sesini çıkarmadan oturmuş,başını öne eğmiş ve gözlerini kapatmış bizim kuzunun anlattığına göre.Eve geldiğinde ise aynanın önünden alamamışlar bizimkini.Bir sağdan bakıyormuş kendine,bir soldan.Kendine şaşırmış bu haline. Okuldan eve gitmek için daha bir sabırsızlandım o gün,eve girdiğimde uyuyan kuzuma şöyle bir baktım,evet oğlum tam erkek olmuştu:) Saçları bebekliğini de alıp götürmüştü yanında. Üzülmedim dersem yalan olur,kıyamadım giden saçlarına.Sapsarıydı,kıvır kıvırdı,uzundu...

AYDEDE ÇIK HAYATIMIZDAN:)

İki hafta önceydi.Bana ayakkabı almak için gittiğimiz mağazadan eşime ayakkabısı için taban alıp eve döndük.Ayakkabısına bir numara büyük gelen tabandan kestiği küçücük parça yere düştü.Babasını dikkatle izleyen yer cücesi sevinç naraları atmaya başladı birden.AYDEDEEE!!! AYDEDEEE!işte o günen beri hayatımızda aydede.Onunla yatıp onunla kalkar olduk günlerdir.Geceleri kabusumuz oldu.Uykulardan uyandık aydede çığlıklarıyla.Koca yatakta kaybettik o küçücük aydedeyi,dakikalarca aradık,ağladık,bulmadan uyuyamadık.O küçücük avucuna sabaha kadar sığdırdığı aydedeyi uyandığında avcunda görünce de koskoca mutluluklar yaşadık.Ama aydede benim kabusum oldu artık.İki hafta sonunda o lastik parçasını odasında fosforlu ay ve yıldızlardan oluşturduğumuz gökyüzüne astık onun da rızasıyla.Sabah oldu,uyandığımızda aydede artık yoktu hayatımızda.(gece yerçekimine daha fazla direnemeyip yatağının arkasına düşmüştü ve almak pek de mümkün değildi.)Aydedesiz iki gece geçirdik,ama ne gece.Dakikalarca ağladı,ağladı...Yine de unutmadı.Zaten sinir harbine dönüşen uyku saatlerimiz aydede sayesinde daha da çıkmaza girdi.

Offff....Ne unutturmaya gönlüm razı oluyor aydedeyi,ne de hayatımıza yeniden sokmaya cesaret edebiliyorum.Ne yapmalı şimdi?Annecim vazgeçsen artık şu AYDEDEDEN...

HAMURDAN MUTlULUKLAR...

Son zamanlarda bizim ev ahalisini bir oyun hamuru merakı sardı ki sormayın gitsin.Yiğit'ten çok biz oynuyoruz,özelikle sevgili babamızın en büyük zevklerinden birisi haline geldi.Az önce çay servisi yaptı bana,yanında iki küp şekeriyle:)

Ardından bir tabak da biber dolması.Hımmmm...Tadından yenmez:)

TATİL BİTTİ...

Yine yoktum uzun zamandır. Tatilde yazarım dedim,yine yazamadım. Onbeş gün ne çabuk geçti yine. Uyuduk,uyandık,bitti…
Geçen iki haftada bol bol resim yaptık. Hem kuru,hem sulu. Oyun hamuru oynadık,havanın da güzelliğini fırsat bilerek hergün dışarı çıkıp temiz hava aldık,yine yemek yemedik,rahat bir uyku uyumadık.
Uyku sorunumuza çare bulduk sandık,bulamadık. Son on gündür kendi yatağında uyumasına rağmen gece 3-5 defa ağlayarak uyanıp,tekrar yatmak istemiyor kuzucuk. Benim de yanında yatmamı istiyor,ben de sırf o yatağına alışsın diye o küçücük yatakta iki büklüm sabahlıyorum.Sabırla iki yaşını bekliyorum biter diye,geçer diye bu uykusuzluk